هنگامی که یک سیستم CNC فعال می‌شود، برش‌های مورد نظر در نرم‌افزار برنامه‌ریزی می‌شوند و به ابزارها و ماشین‌آلات مربوطه دیکته می‌شوند، که وظایف ابعادی را همانطور که مشخص شده انجام می‌دهند، بسیار شبیه به یک ربات.

در برنامه نویسی CNC، مولد کد در سیستم عددی اغلب مکانیسم ها را بی عیب و نقص فرض می کند، با وجود احتمال خطا، که هر زمان که یک دستگاه CNC به طور همزمان در بیش از یک جهت برش داده شود، بیشتر می شود.قرار دادن یک ابزار در یک سیستم کنترل عددی توسط یک سری ورودی که به عنوان برنامه قطعه شناخته می شود، مشخص می شود.

با یک ماشین کنترل عددی، برنامه ها از طریق کارت پانچ وارد می شوند.در مقابل، برنامه‌های ماشین‌های CNC از طریق صفحه‌کلیدهای کوچک به رایانه‌ها داده می‌شوند.برنامه نویسی CNC در حافظه کامپیوتر حفظ می شود.خود کد توسط برنامه نویسان نوشته و ویرایش می شود.بنابراین، سیستم‌های CNC ظرفیت محاسباتی بسیار گسترده‌تری را ارائه می‌دهند.بهتر از همه، سیستم‌های CNC به هیچ وجه ثابت نیستند، زیرا می‌توان از طریق کدهای اصلاح‌شده، اعلان‌های جدیدتر را به برنامه‌های از قبل موجود اضافه کرد.